Determining the trends of theses and articles written on punctuation marks is essential in revealing the general characteristics and problems of academic studies in the field and making suggestions for new studies. This study aims to determine the trends of articles and theses published on punctuation marks in terms of university, year, journal name, study approach, research model and design, data collection techniques, and data analysis. Within the scope of the research, a total of 70 studies, 37 articles, and 33 theses were analyzed. In this research, which was designed as a qualitative case study, the data were obtained through document analysis and analyzed by content analysis and descriptive analysis. According to the research results, the articles on punctuation marks were mostly published in "Mother Tongue Education" and "Turkish Studies" journals. Most thesis studies on the subject were conducted at Erzincan Binali Yıldırım University. It has been observed that there has been a continuous increase in the number of theses and articles on the subject over the years. According to the research results, it was determined that two authors mostly wrote the articles on punctuation. Looking at the number of participants, it was seen that the participants were mostly between 1-50 people. When the participant characteristics were examined, it was seen that students were mostly preferred, and among these students, primary and secondary school students were mostly preferred.
As a participant selection method, it was seen that the most common method used was random/non-random/random/non-selective. It was seen that qualitative studies were the most prominent approach, the survey model was preferred as a research model, and the data collection techniques and data analysis methods used in the studies differed from each other. Notably, there needed to be a study on punctuation marks in which a mixed approach was used. In most of the studies, it was noteworthy that the elements such as model, design, and sample selection, which should be specified in the method section, were not specified. For this reason, it wasn't easy to understand and interpret the studies as a whole. It was seen that many studies were conducted to determine the level of students who were punctuated, and there were also studies conducted to provide information about punctuation and to determine the situation. In most of the studies within the scope of the research, it was stated that students' level of knowing and using punctuation marks needed to be increased. Considering all the studies on the subject, the punctuation mark that students use most correctly is the period, and the mark on which they make the most mistakes varies. It was observed that approximately half (48.57%) of the theses and articles on punctuation marks were evaluated together with the subject of spelling rules. Since the primary purpose of the studies was to measure students' written expression skills, these two subjects were evaluated together. However, although spelling rules and punctuation marks are seen as a whole in written expression, they are fundamentally different subjects. Although there are studies in which these two topics are evaluated separately, the number of studies in which these two topics are evaluated together is also considerable. This situation prevents the determination of students' level of spelling or punctuation separately. For this reason, as a research proposal, it was suggested that these two topics should be examined and evaluated separately. The research will likely contribute to the studies on punctuation.
Qualitative designs are more prominent in the studies. A mixed-method study in which qualitative and quantitative methods are used together can provide a more objective evaluation of the experiment or measurement of the subject. Since there is no mixed-method study on punctuation, mixed-method studies may be needed in terms of design. It is seen that there are significant problems in the studies on this subject examined under the title of "data collection."
In most studies, how the data were collected is given superficially, and it is not understood what the participants did or even what was done while analyzing the data. For these reasons, the procedures carried out in the research should be explained in detail and transparently in these sections.
In the publications examined, studies in which the participants were selected from secondary education are minimal. Punctuation practices and activities, the foundation of which is laid in primary school and diversified in secondary school, should actually be studied more in high school because students are expected to gain experience during this period. In addition to the results of the studies, our observations and experiences show that students' various inadequacies in punctuation are also observed at associate and undergraduate education levels. Even the same situation may be the case with prospective teachers. Considering that students of classroom teaching, Turkish language teaching, Turkish language, and literature teaching will teach this subject when they become teachers, their knowledge, use, and teaching of punctuation marks should also be included in punctuation studies. For these reasons, the sample/participant selection in new studies should be transferred to high school and higher levels.
Noktalama işaretleri ile ilgili yazılan tezlerin ve makalelerin eğilimlerinin belirlenmesi; alanda bulunan akademik çalışmaların genel özelliklerini, sorunlarını ortaya koymak ve yeni yapılacak çalışmalar için öneriler getirmek bakımından önemlidir. Bu araştırmanın amacı noktalama işaretleri ile ilgili yayımlanan makale ve tezlerin; üniversite, yıl, dergi adı, çalışma yaklaşımı, araştırma modeli ve deseni, veri toplama teknikleri ve veri analizi gibi konularda eğilimlerini belirlemektir. Araştırma kapsamında 37 makale ve 33 tez olmak üzere toplam 70 çalışma incelenmiştir. Betimsel içerik analizi olarak desenlenmiş olan bu araştırmada veriler doküman incelemesiyle elde edilmiş içerik analizi ve betimsel analizle çözümlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre noktalama işaretleri ile ilgili yayımlanan makalelerin en çok “Ana Dili Eğitimi” ve “Turkish Studies” dergilerinde yayımlandığı görülmüştür. Konu ile ilgili en çok Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesinde tez çalışması yaptırılmıştır. Konu ile ilgili tezlerin ve makalelerin sayısında yıllara göre devamlı bir artış olduğu görülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre noktalama ile ilgili yazılan makalelerin çoğunlukla iki yazarlı olduğu belirlenmiştir. Katılımcı sayılarına bakıldığında, katılımcıların en çok 1-50 kişi arasında olduğu görülmüştür. Katılımcı özelliklerine bakıldığında en çok öğrencilerin, bu öğrenciler arasında en çok ilkokul ve ortaokul öğrencilerinin tercih edildiği görülmüştür. Katılımcı seçme yöntemi olarak en çok tesadüfi/yansız/rastgele/seçkisiz yöntemin kullanıldığı görülmüştür. Araştırmalarda yaklaşım olarak en çok en çok nitel çalışmaların ön plana çıktığı, araştırma modeli olarak tarama modelinin daha çok tercih edildiği, çalışmalarda kullanılan veri toplama tekniklerinin ve veri çözümleme yöntemlerinin birbirinden farklılık gösterdiği görülmüştür. Noktalama işaretleri ile ilgili karma yaklaşımın kullanıldığı bir araştırmanın olmaması dikkat çekmiştir. Çalışmaların çoğunda yöntem kısmında belirtilmesi gereken model, desen ve örneklem seçimi gibi unsurların belirtilmemesi dikkat çekmiştir. Bu sebeple çalışmaların bütün olarak anlaşılması ve yorumlanması zorlaşmıştır. Birçok çalışmanın noktalama konusunda öğrencilerin düzeyini belirlemek amacıyla yapıldığı bunun dışında noktalama konusunda bilgi verme ve durum tespiti yapma amacıyla yapılan çalışmaların da olduğu görülmüştür. Araştırmanın kapsamında ele alınan çalışmaların çoğunda öğrencilerin noktalama işaretlerini bilme ve kullanma düzeylerinin yetersiz olduğu belirtilmiştir. Konu ile ilgili yapılan tüm çalışmalara bakıldığında öğrencilerin en çok doğru kullandığı noktalama işaretinin nokta olduğu en çok yanlış yaptıkları işaretin de çeşitlilik gösterdiği söylenebilir. Noktalama işaretleri ile ilgili yapılan tezlerin ve makalelerin yaklaşık yarısının (%48,57) yazım kuralları konusuyla birlikte değerlendirildiği görülmüştür. Çalışmaların asıl amacının öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin ölçülmesi olduğu için bu iki konunun bir arada değerlendirilmesi yapılmıştır. Fakat yazım kuralları ve noktalama işaretleri yazılı anlatımda bütün olarak görülse de temelde farklı konulardır. İncelenen çalışmalarda bu iki konunun ayrı ayrı değerlendirildiği çalışmalar bulunsa da beraber değerlendirildiği çalışmaların sayısı da azımsanamayacak düzeydedir. Bu durum öğrencilerin yazım ya da noktalama konusunda ayrı ayrı ne düzeyde olduklarının belirlenmesini engellemektedir. Bu sebeple araştırma önerisi olarak bu iki konunun ayrı olarak incelenip değerlendirilmesi gerektiği verilmiştir. Araştırmanın noktalama ile ilgili yapılacak olan çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Akaydın, Ş. ve Çeçen, M. A. (2015). Okuma becerisiyle ilgili makaleler üzerine bir içerik analizi. Eğitim ve Bilim, 40 (178), 183-198.
Akmugan, A. M. (2019). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin çalışma kitaplarında yaptıkları yazım ve noktalama hatalarının tespiti (Erzincan Örneği) [Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Arı, G., Keray, B. (2012). Sekizinci sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini uygulama düzeyi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 40-54.
Arı, G., Yaşar, M. S. ve İstanbullu, E. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarıyla ilgili yayımlanan makalelerin incelenmesi (2014-2018). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(2), 487-508.
Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies (Elektronik), 6 (1), 693-706.
Batur, Z., Akar, C., Sezgin Tufan, B, ve Topbaşoğlu, N. (2016). İlkokul ikinci sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanma becerisi. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Dergisi, 1(2), 46-60.
Biçer, N. (2017). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında yayınlanan makaleler üzerine bir analiz çalışması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (27), 236-247.
Boyacı, S. ve Demirkol, S. (2018). Türkçe eğitimi alanında yapılan doktora tezlerinin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(2), 512-531.
Çalık, M., ve Sözbilir, M. (2014). İçerik analizinin parametreleri. Eğitim ve Bilim, 39(174).
Çetin, A. (2013). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama düzeyleri [Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Değirmenci, M. (2018). Öğrencilerin noktalama işaretlerini kullanımlarının yazılı anlatım çalışmalarına ve öğretmen görüşlerine göre incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Demirel, A. (2023). Türkçe eğitimi alanındaki yazma eğitimiyle ilgili lisansüstü tezler üzerine bir inceleme. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25 (3), 849-863.
Deniz, K. ve Uysal, B. (2016). ?Noktalama işaretlerini nerede kullanalım? ünlem, soru işareti ve üç nokta’nın kullanımına yönelik bir yerleşim önerisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(3), 337-347.
Erdem, H. (2007). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarına ulaşma düzeyi [Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Erdemir, A. ve Bayram, Y. (2005). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanma düzeyleri üzerine istatiksel bir değerlendirme. Ondokuzmayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 12-26.
Gedizli, M. (2021). Türkçenin noktalama işaretleri ve yazım kurallarının tasnifi. Türük, 9 (25), 91-107.
Gültekin, İ. (2020). “Ne evet ne hayır!” örneğinden hareketle imla ve noktalama kurallarının edebî metinlerle öğretimi. Dil ve Edebiyat Araştırmaları, (22), 11-36.
Hamzadayı, E. ve Çetinkaya, G. (2013). Dikte uygulamalarının 5. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama becerilerine etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 133-143.
İzci, G. (2013). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları ile noktalama işaretlerini uygulama düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Kalfa, M. (2000). Noktalama işaretlerinin türkçenin öğretimindeki yeri ve önemi [Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Kalfa, M. (2020). Türkçe öğretiminde virgül ve noktalı virgül işareti kullanımı sorunu. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8 (3), 905-915.
Kaplan, I. (2016). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanmadaki yeterlilikleri üzerine araştırma [Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Karabuğa, H. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarında noktalama işaretlerini ve yazım kurallarını kullanabilme düzeyleri [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Karakoyun, M. E. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine noktalama işaretlerinin öğretiminde işbirlikli öğrenme tekniklerinden jigsaw’ın akademik başarıya etkisi [Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Kemiksiz, Ö. (2017). Dinleme becerisi üzerine yazılan makalelerin değerlendirilmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5 (1), 511-531.
Kırbaş, B. (2010). Yeni türkçe ders programına göre ilköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma çalışmalarının yazım noktalama ve planlama açısından değerlendirilmesi [Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Kırboğa, A. (2019). Bilgisayar destekli noktalama işaretleri materyallerinin ortaokul 5. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri kazanımlarına etkisi [Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Maden, A. (2019). Birlikte Soralım Birlikte Öğrenelim Tekniğinin Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazım ve Noktalama Başarısına Etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (1), 55-71.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe (6, 7, 8. Sınıflar) Dersi Öğretim Programı. MEB Yay.
MEB (2019). İlkokul Ve Ortaokul Türkçe (1-8.Sınıflar) Dersi Öğretim Programı. MEB Yay.
Memiş, M., ve Kansızoğlu, H. B. (2022). Türkçe öğrenenlerin noktalama işaretlerinin kullanımı konusundaki yetkinlik düzeyleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(33), 54-72.
Opuş, Y. ve Karakuş Tayşi, E. (2022). Türkçe Öğretmenlerinin Sosyal Medyada Noktalama Kullanımı: Facebook Örneği. Journal of MotherTongueEducation/Ana Dili Egitim Dergisi, 10(4), 738-757.
Önal, A. ve Maden, S. (2021). Türkçe eğitimi ile ilgili 2015-2019 yılları arası lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23 (3), 929-941.
Özkara, Y., ve İzci, G. (2013). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları ile noktalama işaretlerini uygulama düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Cumhuriyet International Journal of Education-CIJE, 2(2), 1-9.
Özcan, Ş., ve Yönez, H. (2018). Ortaokul öğrencilerinin yazım kurallarını uygulama ve noktalama işaretlerini kullanma durumlarına yönelik bir inceleme. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 6(4), 541-558.
Öztürk, E. ve Müdar, E. (2013). Türkiye’de ilköğretim 1-5. sınıflar arasında türkçe öğretimi ile ilgili yapılan yüksek lisans ve doktora tezlerinin eğilimleri ve değerlendirilmesi. Güleç, Ö., E. Akgün ve M. Bayrakçı (Ed.), VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu Bildiriler Kitabı (189-196). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Pekaz, K. (2007). İlköğretim sekizinci sınıf yazılı anlatımlarındaki ses olayları, noktalama, imla hataları ve anlatım bozukluklarının düzeltilmesinde ipucu ve geri bildirim teknikleri [Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Pilancı, H. (2000). Resmi yazışma kuralları noktalama işaretleri ve yazım kuralları sözcük dizini. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Sağ, F. (2019). 7. Sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını kullanım düzeylerinin belirlenmesi [Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Sallabaş, M. E. Ve Temizkan, M. (2009). İlköğretim öğrencilerinin noktalama işaretlerini doğru olarak kullanabilme düzeyleri ile ilgili bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(2), 625-636.
Süğümlü, Ü. (2020). Ortaokul öğrencilerinin yazma çalışmalarındaki yazım ve noktalama hatalarının belirlenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8 (2), 528-542.
Şahin, E. Y., Kana, F., ve Varışoğlu, B. (2013). Türkçe eğitimi bölümlerinde yapılan lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. Journal of Human Sciences, 10 (2), 356-378.
Tok, M. ve Potur, Ö. (2015) Yazma eğitimi alanında yapılan akademik çalışmaların eğilimleri (2010-2014 Yılları). Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(4), 1-25.
Topuz, A. (2008). Uşak ili sivaslı ilçesi 6 ve 7. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanmada bilgi-beceri düzeylerinin tespiti [Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Varışoğlu, B., Şahin, A. ve Göktaş, Y. (2013). Türkçe eğitimi araştırmalarında eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1767-1781.
Yaman, Y. E., ve Aydemir, M. (2018). Noktalama işaretlerinin istasyon tekniği ile öğretimi sürecine ilişkin öğrenci görüşleri. Kesit Akademi Dergisi, (13), 258-270.
Yavuz, T. (2022). Lise öğrencilerinin imla kuralları ve noktalama işaretlerini uygulayabilme başarı düzeyleri (karaman ili ermenek ilçesi örneği) [Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Yavuz, T., Vural, Ö. F. ve Başaran, M. (2021). Lise öğrencilerinin imla ve noktalama konularındaki sorunlarına yönelik çözüm önerileri: öğrenci ve öğretmen görüşleri. Anatolian Turk Education Journal, 3(1), 109-137.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları.
Yıldırım, D. ve Uludağ, E. (2016). Ortaokul öğrencilerinin bazı noktalama işaretlerini ve yazım kurallarını uygulayabilme düzeyleri (istanbul örneği). Journal of Education Faculty, 18(1), 319-342.
Yiğit, A. (2018). Şarkılaştırılmış noktalama işareti etkinliklerinin 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanma başarılarına etkisi [Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
