The aim of this study is to examine whether group poetry therapy practices have an effect on individuals' trait anger and self-esteem levels. The Trait Anger Sub-Scale (STAS) was used to determine the trait anger levels of the individuals participating in the study, and the Rosenberg Self-Esteem Scale (RSS) was used to determine their self-esteem. The scales were administered as a pre-test before the study started and as a post-test at the end of eight weeks. The study group consists of 10 participants, 6 female and 4 male, who meet the participation criteria and are between the ages of 20-21. The content of the program applied in the research; It was created with the aim of realizing and expressing the feelings and thoughts of the members participating in the study, working on the stimuli and connotations that emerged through poetry, and accepting the feelings and thoughts that are difficult to accept. The program was carried out once a week for 150 minutes. In order to evaluate the effectiveness of the program, Wilcoxon Signed Rank Test was used to analyze the data obtained at the end of the study. The analyzes show that group poetry therapy practices have a positive effect on the participants' trait anger and self-esteem levels. The results, limitations and strengths of the research are discussed in the light of the literature.
Bu çalışmanın amacı, grupla şiir terapisi uygulamalarının bireylerin sürekli öfke ve benlik saygısı düzeyleri üzerinde etkisi olup olmadığını incelemektir. Çalışmaya katılan bireylerin sürekli öfke düzeylerini belirlemek amacıyla Sürekli Öfke Alt Ölçeği (SÖAÖ), benlik saygılarını belirlemek amacıyla ise Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ)kullanılmıştır. Ölçekler, çalışma başlamadan önce ön-test ve sekiz haftanın sonunda ise son-test olarak uygulanmıştır. Çalışma grubunu katılım ölçütlerini karşılayan ve 20-21 yaş aralığında 6’sı kadın 4’ü erkek olmak toplam 10 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada uygulanan programın içeriği; çalışmaya katılım sağlayan üyelerin duygu ve düşüncelerini fark etmeleri, dışa vurmaları, şiir aracılığıyla ortaya çıkan uyarımların ve çağrışımların hakkında çalışılması, kabul edilmekte güçlük çekilen duygu ve düşüncelerin kabullenilmesi hedeflenerek oluşturulmuştur. Program haftada bir kez 150 dakika olacak şekilde gerçekleştirilmiştir. Programının etkililiğini değerlendirmek için çalışma sonunda ulaşılan verilerin çözümlenmesinde Wilcoxon İşaretli Sıra Testi kullanılmıştır. Yapılan analizler, grupla şiir terapisi uygulamalarının katılımcıların sürekli öfke ve benlik saygısı düzeylerinde olumlu bir etkisi olduğunu göstermektedir. Araştırmanın sonuçları, sınırlılıkları ve güçlü yönleri alanyazın kapsamında incelenmiştir.
Abell, S. C. (1998). The use of poetry in play therapy: A logical integration. The Arts in Psychotherapy, 25(1), 45-49. https://doi.org/10.1016/S0197-4556(97)00024-5
Akhan, L. U., Gezgin Yazici, H., Şahiner, İ. V., Didin, M., & Öner, S. (2022). The effect of poetry therapy on personal and social performance and self-esteem in patients with mental disorder. Journal of Poetry Therapy, 35(3), 198-209. https://doi.org/10.1080/08893675.2022.2104137
Argyle, E., & Winship, G. (2018). Creative practice with clay: A mutual route to recovery?. Journal of Applied Arts & Health, 9(3), 385-397. https://doi.org/10.1386/jaah.9.3.385_1
Aydın, B. (2012). Tıbbi sanat terapisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(1), 69-83. https://doi.org/10.5455/cap.20120405
Berkowitz, L. (1990). On the formation and regulation of anger and aggression: A cognitive-neoassociationistic analysis. American Psychologist, 45(4), 494. https://doi.org/10.1037/0003-066X.45.4.494
Bolton, G. (1999). The therapeutic potential of creative writing: Writing myself. Jessica Kingsley Publishers.
Brown, J. E., & Mann, L. (1991). Decision-making competence and self-esteem: A comparison of parents and adolescents. Journal of Adolescence, 14(4), 363-371. https://doi.org/10.1016/0140-1971(91)90004-B
Capacchione, L. (2012). Sanat terapisiyle iyileşmek. Kaknüs yayınları: İstanbul.
Collins, K. S., Furman, R., & Langer, C. L. (2006). Poetry therapy as a tool of cognitively based practice. The Arts in psychotherapy, 33(3), 180-187. https://doi.org/10.1016/j.aip.2005.11.002
Coopersmith, S. (1965). The antecedents of self-esteem. Princeton.
Çıplak, E. (2015). Grupla psikolojik danışmada şiir kullanımı: Deneysel bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
Çıplak, E. (2016). Grupla Psikolojik Danışmada Şiir Kullanımının Üniversite Öğrencilerinin Başkalarına Güven Düzeylerine Etkisi. Electronic Turkish Studies, 11(9).
Çıplak, E., ve Atıcı, M. (2016). Grupla psikolojik danışmada şiir kullanımının üniversite öğrencilerinin empati ve duygu farkındalığı düzeylerine etkisi. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 6(45), 115-127.
Çuhadaroğlu, F. (1986). Adolesanlarda benlik saygısı. (Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi), Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı, Ankara.
Dans, Ç. Y. (2018). Dans ve hareket terapisi yöntemlerinin kullanımının, hemşirelerin mesleki tatmin, tükenmişlik ve eşduyum yorgunluğu düzeylerine etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Deffenbacher, J. L., Lynch, R. S., Oetting, E. R., & Kemper, C. C. (1996). Anger reduction in early adolescents. Journal of counseling psychology, 43(2), 149. https://doi.org/10.1037/0022-0167.43.2.149
Demir, V. (2017). Dışavurumcu sanat terapisinin psikolojik belirtiler ile bilişsel işlevlere etkisi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7, 575-598. DOI: 10.26466/opus.337250
Demir, V., ve Demir, A. (2018). Sanatla terapi programı ve etkileşim grubu uygulamasının ruhsal belirti düzeyleri üzerindeki etkisi. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 1(2), 97-120.
Fanning, P., McKay, M., & Copeland, M. E. (Eds.). (2000). Family guide to emotional wellness. New Harbinger Publications.
Floyd, A. A. (2021). The use of poetry therapy in sex therapy. Sexual and Relationship Therapy, 36(1), 106-115. https://doi.org/10.1080/14681994.2019.1658865
Friedman, N. (2002). A Gestalt of Literature: Poetry as Illuminated by the Layers Theory and the Contact Cycle. Gestalt Review, 6(1), 52-63. https://doi.org/10.5325/gestaltreview.6.1.0052
Furman, R. (2003). Poetry therapy and existential practice. The Arts in Psychotherapy. 30(4), 195-200. https://doi.org/10.1016/S0197-4556(03)00052-2
Güler, K., & Çağan, M. (2022). Examination of the effect of suggestion-focused poetry therapy on early maladaptive schemas and psychological symptoms of adults. Neuro Quantology, 20(7), 3653-3660. https://doi:10.14704/nq.2022.20.7.NQ33450
Gürbüz, G. C. (2022). Resimde Kurgusal Olarak Gerçekçilik ve Konu Üzerine Bazı Eleştiriler. Uluslararası İnsan ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 7(3), 275-289.
Glover, E., Rice, G., Phillips, V., & Williamson, C. (2016). Shadow into Light: a Bristol-based arts project for bereavement. Bereavement care, 35(1), 7-12. https://doi.org/10.1080/02682621.2016.1160613
Hamdan-Mansour, A. M., Dardas, L. A., Nawafleh, H., & Abu-Asba, M. H. (2012). Psychosocial predictors of anger among university students. Children and Youth Services Review, 34(2), 474-479. https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2011.12.004
Hankins, G., & Hankins, C. (2000). Prescription for anger: Coping with angry feelings and angry people. Barclay Press.
Higgins, M., Mckevitt, C., & Wolfe, C. D. (2005). Reading to stroke unit patients: perceived impact and potential of an innovative arts based therapy. Disability and Rehabilitation, 27(22), 1391-1398. https://doi.org/10.1080/09638280500164727
Hoffman, L. (2014). The therapist’s use of poetry in therapy: Deepening relationship and understanding through creativity. Unearthing the moment: Mindful aplications of existential-humanistic and transpersonal psychotherapy, 208-221.
İçel, S., & Başoğul, C. (2021). Effects of progressive muscle relaxation training with music therapy on sleep and anger of patients at Community Mental Health Center. Complementary therapies in clinical practice, 43, 101338. https://doi.org/10.1016/j.ctcp.2021.101338
Kähmi, K. (2022). Advances in poetry therapy. Scriptum: Creative Writing Research Journal, 2(4).
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri: kavramlar, teknikler ve ilkeler. Nobel Yayınevi.
Killick, K. (1993). Working with psychotic processes in art therapy. Psychoanalytic Psychotherapy, 7(1), 25-38. https://doi.org/10.1080/02668739300700031
Kocovski, N. L., & Endler, N. S. (2000). Social anxiety, self‐regulation, and fear of negative evaluation. European Journal of Personality, 14(4), 347-358. https://doi.org/10.1002/1099-0984(200007/08)14:4<347::AID-PER381>3.0.CO;2-7
Kurt, P., Sarıoğlu, M., ve Parlak, S. (2021). Pandemi Sürecinde Çevrimiçi Psikodrama Grup Terapisinin Depresyon, Anksiyete ve Psikolojik Dayanıklılık Üzerine Etkisi. Education & Youth Research, 1(2), 108-121.
Lopez, F. G., & Thurman, C. W. (1993). High‐Trait and Low‐Trait Angry College Students: A Comparison of Family Environments. Journal of Counseling & Development, 71(5), 524-527. https://doi.org/10.1002/j.1556-6676.1993.tb02235.x
Martin, R., & Watson, D. (1997). Style of anger expression and its relation to daily experience. Personality and Social Psychology Bulletin, 23(3), 285-294. https://doi.org/10.1177/0146167297233007
Mazza, N. (2014). Şiir Terapi: Teori ve Pratik. (E. Çıplak, Çev.) İstanbul: Okuyan Us.
Mckay, M. ve Patrick, F. (2000), Self-Esteem, New Harbinger Publications, U.S.A
Mousavi, M., & Sohrabi, N. (2014). Effects of art therapy on anger and self-esteem in aggressive children. Procedia-social and behavioral sciences, 113, 111-117. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2014.01.016
Öpöz, T. (2017). Spor veya sanatla uğraşan ergenlerin duygu düzenleme becerileri, sosyal kaygı ve öfke düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Özer, A. K. (1994). Sürekli Öfke (SL-Öfke) ve Öfke İfade Tarzı (Öfke-Tarz) Ölçekleri Ön Çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 9, 26-35.
Petriwskyj, A., Parker, D., O'Dwyer, S., Moyle, W., & Nucifora, N. (2015). Interventions to build resilience in family carers of people living with dementia: a systematic review protocol. JBI Evidence Synthesis, 13(7), 44-61.
Pilcher, J. J. (1998). Affective and daily event predictors of life satisfaction in college students. Social indicators research, 43(3), 291-306.
Punzi, E. (2022). Reflections on the integration of poetry therapy and psychodynamic practice based on an analysis of the book Tribute to Freud by the poet HD. Journal of Poetry Therapy, 1-12. https://doi.org/10.1080/08893675.2022.2089693
Ramsey-Wade, C. E., & Devine, E. (2018). Is poetry therapy an appropriate intervention for clients recovering from anorexia? A critical review of the literature and client report. British Journal of Guidance & Counselling, 46(3), 282-292. https://doi.org/10.1080/03069885.2017.1379595
Rosenberg, M. (1965). Rosenberg self-esteem scale. Journal of Religion and Health. https://doi.org/10.1037/t01038-000
Rosenberg, M. (2017). The self-concept: Social product and social force. In Social psychology (pp. 593-624). Routledge.
Schimmack, U., Oishi, S., Furr, R. M., & Funder, D. C. (2004). Personality and life satisfaction: A facet-level analysis. Personality and social psychology bulletin, 30(8), 1062-1075. https://doi.org/10.1177/0146167204264292
Shafi, N., & Carozza, L. (2011). Poetry and aphasia: A clinical outlook. Journal of Poetry Therapy, 24(4), 255-259. https://doi.org/10.1080/08893675.2011.625208
Shapiro, S. L. (2001). Poetry, mindfulness, and medicine. Family medicine, 33(7), 505-507.
Spielberger, C. D., Jacobs, G., Russell, S., & Crane, R. S. (1983). Assessment of anger: The state-trait anger scale. Advances in personality assessment, 2, 161-189.
Springer, W. (2006). Poetry in therapy: A way to heal for trauma survivors and clients in recovery from addiction. Journal of Poetry Therapy, 19(2), 69-81. https://doi.org/10.1080/08893670600756632
Sukut, Ö., Ayhan, C. H., ve Altan Sarıkaya, N. (2017). Farklı gruplarda dans ve hareket terapisinin kullanımı ve etkileri. Journal of Academic Research in Nursing, 3(ek), 1-5.
Tamura, H. (2001). Poetry therapy for schizophrenia: A linguistic psychotherapeutic model of renku (linked poetry). The Arts in psychotherapy, 28(5), 319-328. https://doi.org/10.1016/S0197-4556(01)00129-0
Thomas, N. D., & León, R. J. (2012). Breaking barriers: Using poetry as a tool to enhance diversity understanding with youth and adults. Journal of Poetry Therapy, 25(2), 83-93. https://doi.org/10.1080/08893675.2012.680721
Uçaner, B., ve Öztürk, B. (2009). Türkiye’de ve dünyada müzikle tedavi uygulamalari. Uluslararasi Egitim Arastirma Kongresi, 1-13.
White, I., Bull, S., & Beavis, M. (2009). Isobel’s images–one woman’s experience of art therapy. British Journal of Learning Disabilities, 37(2), 103-109. https://doi.org/10.1111/j.1468-3156.2008.00521.x
Yücesan, E. (2016). Müzik Terapi, Şiir Terapi ve Yaratıcı Drama Uygulamalarının Üniversite Öğrencilerinin Benlik Saygısı Düzeyleri Üzerine Etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Yücesan, E., & Şendurur, Y. (2018). Effects of music therapy, poetry therapy, and creative drama applications on self-esteem levels of college students. Journal of Poetry Therapy, 31(1), 26-39. https://doi.org/10.1080/08893675.2018.1396730
