The advancement of digitalization in contemporary society has significantly transformed traditional working and living models. Integrating internet-based technologies and mobile work solutions has led to new lifestyles where spatial constraints no longer define professional engagements. One of the most notable developments in this transformation is the rise of "digital nomadism," a lifestyle where individuals conduct their professional activities remotely, independent of fixed office spaces. Digital nomads leverage technological innovations to perform their tasks from any location, allowing them to combine work with a flexible and mobile living experience. Unlike traditional employment structures, which emphasize stability and fixed working environments, digital nomadism prioritizes independence, adaptability, and mobility. Consequently, this shift in work culture has necessitated the development of spatial solutions that align with the unique requirements of digital nomads, particularly in interior architecture. This research aims to evaluate the design principles of mobile living spaces tailored to digital nomads' needs and examines how these principles shape contemporary interior architecture.
The theoretical foundation of this study revolves around two interrelated concepts: digital nomadism and mobile living. Digital nomadism refers to a modern work model in which specific geographical locations no longer bind individuals to perform their jobs. This flexibility is facilitated by digital technologies, which enable seamless communication, collaboration, and task execution across global networks. Digital nomads require internet connectivity and demand spatial designs that accommodate their dynamic lifestyles. In parallel, mobile living is a lifestyle concept that promotes adaptability and movement, allowing individuals to reside in spaces that are not permanently fixed to one location. As the prevalence of digital nomadism increases, mobile living has emerged as an essential factor in contemporary spatial planning, influencing architectural and interior design strategies. Flexibility, multifunctionality, and portability have become key considerations in designing these spaces, ensuring that digital nomads have practical and comfortable environments.
This study focuses on the interior design solutions developed to address the spatial needs of digital nomads. The primary objective is to analyze mobile living spaces' ergonomic, sustainable, and technology-integrated principles and propose innovative interior design approaches. The research employs a literature review method to achieve this, examining various mobile housing solutions, including tiny houses, caravans, modular structures, and mobile workspaces. These case studies illustrate how mobile homes can be optimized for remote work while balancing functionality, aesthetics, and environmental sustainability. By investigating the spatial organization, user experience, and ergonomic design features of these living spaces, the study identifies the advantages they offer to digital nomads.
This research indicates that mobile living spaces designed for digital nomads must fulfill several core requirements: portability, modularity, and functionality. Portability allows individuals to relocate seamlessly, adapting their work and living conditions to different environments. Modular designs allow users to configure their spaces based on personal needs, optimizing functionality without compromising comfort. Additionally, ergonomic solutions are crucial in enhancing user well-being, as digital nomads often spend prolonged hours working in confined spaces. Properly designed furniture, adjustable workstations and efficient use of natural lighting improve productivity and overall comfort.
Sustainability is another essential aspect of mobile living spaces. Integrating eco-friendly materials, energy-efficient technologies, and self-sustaining systems minimizes these environments' environmental impact. Many mobile homes incorporate solar panels, rainwater harvesting systems, and insulation materials that regulate temperature while reducing energy consumption. These sustainable practices align with the values of environmentally conscious digital nomads and contribute to the broader goals of ecological responsibility in architectural design.
Furthermore, technological advancements play a critical role in enhancing the usability of mobile living spaces. High-speed internet connectivity, innovative energy solutions, and automation systems allow digital nomads to work efficiently from any location. Many mobile homes now have smart home features, such as voice-activated lighting, climate control systems, and wireless charging stations, facilitating a seamless and productive work environment. The integration of these technologies ensures that digital nomads remain connected and can conduct their professional activities without interruptions.
The results of this study highlight the growing significance of mobile living spaces as a viable alternative to conventional housing models. As the workforce continues to shift towards remote and flexible employment structures, the demand for well-designed mobile spaces is expected to increase. The findings emphasize that ergonomic and modular designs improve the overall experience of digital nomads by creating adaptable environments that cater to their dynamic work and lifestyle needs. Sustainable materials and energy-efficient solutions enhance these spaces by promoting environmental conservation and reducing operational costs. Additionally, incorporating advanced technological systems ensures that digital nomads can maintain connectivity and productivity regardless of location.
In conclusion, mobile living spaces offer digital nomads a unique combination of flexibility, sustainability, and technological integration. By redefining the traditional housing concept, these spaces accommodate the evolving needs of remote workers and contribute to developing innovative spatial solutions in interior architecture. The study suggests that as digital nomadism becomes increasingly prevalent, architects and designers should focus on creating more adaptable, eco-friendly, and tech-driven living environments. This research provides valuable insights into the evolving nature of interior design and highlights the potential of mobile living spaces as a sustainable and functional model for the future.
Dijital yeniliklerin hızlı bir şekilde geliştiği günümüzde, yaşam biçimleri gibi iş hayatlarının da gelişimlerle birlikte önemli ölçüde değişiklik gösterdiği bilinmektedir. Bilgisayar aracılığıyla uzaktan çalışma modelinin daha fazla yaygın hale gelmesiyle "dijital göçebelik" adı verilen yenilikçi bir yaşam ve iş hayatı ortaya çıkmaktadır. Bu araştırma, dijital göçebelerin yaşam tarzına uygun mobil yaşam mekânlarının tasarım ilkelerini ve bu çözümlerin iç mimarlık alanındaki etkilerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Dijitalleşme çağında ortaya çıkan dijital göçebelik kavramı, sabit bir mekâna bağlı kalmadan çalışma ve yaşam özgürlüğünü benimseyen kişilerin gereksinimlerini ele almaktadır. Çalışmada, dijital göçebeler için ergonomik, çevre dostu ve teknolojiyle uyumlu mekânsal çözümler incelenmiştir. Araştırmanın yöntemi, literatür taraması, örnek olay analizi ve seçilen mobil yaşam mekânlarının incelenmesi üzerine kurulmuştur. İnceleme kapsamındaki örnekler arasında, ‘‘tiny house’’ adı verilen küçük konutlar, mobil yaşam birimleri, modüler yapılar ve taşınabilir ofis sistemleri yer almaktadır. Bu tarz mekânlar, taşınabilirlik, çok amaçlı kullanım ve fonksiyonel tasarım olanaklarıyla dijital göçebelerin ihtiyaçlarını önemli ölçüde karşılamaktadır. Ayrıca, esnek yaşam alanları ve sürdürülebilir çözümler açısından detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Dijital göçebelerin ihtiyaçlarına uygun olarak geliştirilen bu mekânlar, özellikle esnek yaşam alanları ve sürdürülebilir çözümler açısından detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Elde edilen bulgular, ergonomik tasarımların kişilerin fiziksel ve zihinsel sağlığını olumlu yönde etkilediğini, modüler mekânların ise farklı kullanım ihtiyaçlarına uyum sağlayacak şekilde yeniden düzenlenebildiğini göstermektedir. Bunun yanı sıra, sürdürülebilir malzeme kullanımı ve enerji verimliliğini artıran teknolojiler çevresel olumsuz etkileri en aza indirmektedir. Dijital göçebeler için yüksek hızlı internet altyapıları, taşınabilir enerji çözümleri ve akıllı sistemlerle bütünleşmiş çalışma alanları kritik bir gereklilik olarak öne çıkmaktadır. Sonuç olarak, tasarlanan mobil yaşam mekânları, dijital göçebeler için esneklik, sürdürülebilirlik ve teknolojik entegrasyon gibi gereksinimlere yanıt veren bir yaşam modeli sunmaktadır. Bu araştırma, gelecekteki iç mekân tasarımlarına kaynak oluşturmayı ve dijital göçebeler için işlevsel, çevreci ve yenilikçi tasarım anlayışına katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Mobil yaşam alanlarının artan popülaritesi, iç mimarlık ve mekânsal tasarım disiplinleri açısından yeni perspektifler sunarken, dijital göçebelerin hareket özgürlüğünü koruyarak üretkenliklerini artırmalarına da olanak tanımaktadır.
Adiga, U. (2023). Enhancing occupational health and ergonomics for optimal workplace well-being: a review. International Journal of Chemical and Biochemical Sciences, 24(4), 157-164.
Ağar, A., ve Kızıltan, B. (2022). Ofis Çalışanlarında Kas İskelet Sistemi Sorunları ve Ergonomi. OHS ACADEMY, 5(1), 50-56. https://doi.org/10.38213/ohsacademy.1061032
Akgis İlhan, Ö. (2021). Uluslararası Hareketlilikte Yeni Bir Eğilim: Dijital göçebeler. Sosyal İnovasyon Serisi, 4, 12-29.
Akın, M. Ş. (2021). Dijital Göçebelik: Deneyim ve Özgürlük. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 21(1), 41-52. https://doi.org/10.30976/susead.799881
Akpınar, T., Çakmakkaya, B. Y., ve Batur, N. (2018). Ofis çalışanlarının sağlığının korunmasında çözüm önerisi olarak ergonomi bilimi. Balkan ve yakın doğu sosyal bilimler dergisi, 4(2), 76-98.
Altunışık, R., Çoşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamaları (Geliştirilmiş 3. baskı). Sakarya Kitabevi.
Arı, E. (2019). Mobil Mekân Kavramı Kapsamında Taşınabilir Mekân Organizasyonu, [Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 559170).
Aroeira, R. M. C., Furlan, R. M. M. M., Pertence, A. E. D. M., Casas, E. B. D. L., ve Greco, M. (2017). Relationship between head posture and lumbar curve in a sitting position: a biomechanical study. Fisioterapia em movimento, 30, 453-461.
Asatiani, A., ve Norström, L. (2023). Information systems for sustainable remote workplaces. The Journal of Strategic Information Systems, 32(3), 101789.
Astonkar, D. V., ve Kherde, S. M. (2015). Design and development of multipurpose, space saving seating arrangements using ergonomics. Int. J. Eng. Res. Appl, 7-12.
Aydoğan, N. Ü. (2022). The Digital Age’s Workplaces: A Proposal For Accessible Co-Working Spaces In Neighborhoods. [Yükses Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 756312).
Barbara, A., ve Silvia Maria, G. (2022). Time-Based Design Paradigms (p. 214). FrancoAngeli.
Baş, K. (2023). Aktivite temelli ofislerin (ATO) iç mekân tasarım prensiplerinin değerlendirilmesi. [Yükses Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 789365).
Braathen, N. S. (2022). Virtually Anywhere, Physically In Lisbon-A study of gentrification and the new work-lifestyle among digital nomads in Lisbon. [Yükses Lisans Tezi, University of Oslo].
Broek, T., Haubrich, G. F., Razmerita, L., Murero, M., Marx, J., Lind, Y., Brakel-Ahmed, F., Cook, L., ve de Boer, P. (2023). Digital Nomads: Opportunities and Challenges for the Future of Work in the Post-Covid Society. The Network Institute. https://networkinstitute.org/society-industry/white-papers/
BonenBerg, A., ve Lucchini, M. (2022). Home Office: working and studying spaces in residential interiors during and after forced social isolation. Środowisko Mieszkaniowe, 39, 98-109.
Cabanas Tiny House. (2016). Duda Porto Arquitetura [Cabanas / Duda Porto Arquitetura]. https://www.archdaily.com/944993/cabanas-tiny-house-duda-porto-arquitetura
Cattaneo, V. (2019). Key influential factors impacting access to primary healthcare among nomadic communities.
Celestin, M., ve Vanitha, N. (2018). The Future of Work: How Digital Nomads Are Redefining Entrepreneurship. International Journal of Interdisciplinary Research in Arts and Humanities (IJIRAH), 3(2), 96-102.
Codourey, M. E. (2015). Airport Territory as Interface: Mobile Work and Travel in Hybrid Space. [Doktora Tezi, University of Plymouth].
Daglio, L., Ginelli, E., ve Vignati, G. (2023). Housing Design: Furniture or Fixtures? Accommodating Change through Technological and Typological Innovation. Buildings, 13(7), 1862. https://doi.org/10.3390/buildings13071862
Deardorff, S. (2009). Dyna-Mod: Constructing the modern adaptable home. [Yüksek Lisans Tezi, University of South Florida]. USF Tampa Graduate Theses and Dissertations. https://digitalcommons.usf.edu/etd/1927
Deniz, A. K. (2019). Dijital çağın hedonist çalışanları: Dijital göçebeler. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (5), 101-113. http://dx.doi.org/10.21733/ibad.603406
Elo Studio. (2020). Ticiane Lima Arquitetura & Interiores [Estúdio Elo / Ticiane Lima Arquitetura & Interiores] https://www.archdaily.com/956259/elo-studio-ticiane-lima-arquitetura-and-interiores
Gay, J. (2005). Work Well: Inclusive Furniture for Older Office Workers. Helen Hamlyn Research Centre, London.
Güneş, S., ve Demirarslan, D. (2020). Sürdürülebilirlik ve Mobilya Tasarımında Çevreci Yaklaşımlar. Uluslararası İnsan ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 5(6), 81-99.
Hermann, I., Paris, C.M. (2020). Digital Nomadism: the nexus of remote working and travel mobility. Inf Technol Tourism 22, 329–334. https://doi.org/10.1007/s40558-020-00188-w
Home Office on Wheels. (2021). Sunlight [Almanya]. https://bigumigu.com/haber/karavan-ofis-sunlight/
Kalay, T., Yalçın, Ç., ve Kavut, İ. E. (2022). ‘Pandemi’Kavramının Konut ve Kurgusal Mekân Tasarımları Üzerindeki Etkisi. Uluslararası İnsan ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 8(2), 114-128.
Karacan, A., ve Yakın, Ö. (2024). Mobility and Flexibility in Architecture. Innovative Approaches to Cultural Heritage and Sustainable Urban Development: Integrating Tradition and Modernity, 18. https://doi.org/10.38027/N2ICCAUA2024EN0252
Karaoğlu, Ö. (2014). Mobil mekânların iç mekân organizasyonu ve örneklerle mobil ofis tasarımlarının analizi, [Yükses Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 353159).
Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Yirmi Birinci Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Karel, (2024). https://www.karel.com.tr/bilgi/mobilite
Liegl, M. (2014). Nomadicity and the Care of Place—on the Aesthetic and Affective Organization of Space in Freelance Creative Work. Comput Supported Coop Work 23, 163–183. https://doi.org/10.1007/s10606-014-9198-x
Liu, N. (2024). Urban nooks: a new vision of mobile modular workspaces personalized workspace experiences [Projecte Final de Màster Oficial]. UPC, Escola Tècnica Superior d'Arquitectura de Barcelona. http://hdl.handle.net/2117/412026
Makimoto, T. ve Manners, D. (1997). Digital nomad. Wiley, Chichester.
Mammadova, G. (2022). Pandemi Sürecinde Evden Çalışmak Zorunda Kalan Kullanıcıların Verimliliğinin Artırılmasına Yönelik İç Mekânda Biyofilik Tasarım İlkelerinin Kullanılması. [Yükses Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 740204).
Mancinelli, F. (2020). Digital nomads: freedom, responsibility and the neoliberal order. Information technology & tourism, 22(3), 417-437.
Mohma System Cabin. (2024). Mohma System Cabin [Sistema mohma / Mangado&As + oiza.a]. https://www.archdaily.com/1017534/mohma-system-cabin-mangado-and-as-plus-oiz
Muttiny Zuri House. (2023). Muttiny Zuri Tiny House [Türkiye]. https://muttinyhouse.com/urun/muttiny-zuri-tiny-house/38
Nash, C., Jarrahi, M.H., Sutherland, W., Phillips, G. (2018). Digital Nomads Beyond the Buzzword: Defining Digital Nomadic Work and Use of Digital Technologies. Transforming Digital Worlds, 207-217 [iConference 2018]. https://doi.org/10.1007/978-3-319-78105-1_25
İli, B., ve Büyükbaykal, G. N. (2023). Yeni Medya Çağında Dijital Göçebelik: 21. Yüzyılın Gezginleri Üzerine Bir İnceleme, [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 793487).
Palfrey, J., ve Gasser, U. (2017). Doğuştan dijital (1. baskı). İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları.
Pifko, H., Trnovská, V., ve Špaček, R. (2016). Teaching sustainable architecture-small as a paradigm. Global Journal of Engineering Education, 18(3), 148-153.
Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants part 2: Do they really think differently?. On the horizon, 9(6), 1-6.
Prester, J., Cecez-Kecmanovic, D., ve Schlagwein, D. (2019). Becoming a Digital Nomad: Identity Emergence in the Flow of Practice. In ICIS.
Skulmowski, A., ve Xu, K. M. (2022). Understanding cognitive load in digital and online learning: A new perspective on extraneous cognitive load. Educational Psychology Review, 34, 171–196. https://doi.org/10.1007/s10648-021-09624-7
Sisters Houses. (2020). Daher Jardim Arquitetura [Casas Irmãs / Daher Jardim Arquitetura]. https://www.archdaily.com/954654/sisters-houses-daher-jardim-arquitetura
Spivack, J. A., Askay, A. D., ve Rogelberg, G. S. (2009). Contemporary physical workspaces: A review of current research, trends, and implications for future environmental psychology inquiry. Environmental psychology new developments, 37-62.
Summer Capsule. (2023). Summer Capsule for a Digital Nomad [Pineda Monedero]. https://www.archdaily.com/1021884/summer-capsule-for-a-digital-nomad-pineda-monedero
Şengül, G. (2019). Mobil Konut bağlamında, zamanın değişen ihtiyaçlarına karşı Mekânsal arayışlar: Tiny House örneği, [Yükses Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 610098).
Taşkesen, M. G. (2019). Mobil konutlar ve iç mekân biçimlenişi, [Yükses Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 576227).
Trofimova, T. (2023). Architectural solutions of psychophysical relaxation zones of public buildings for their use in the rehabilitation of the public. Civil Engineering and Architecture, 11(4), 2161-2169.
Tuncel, A. (2007). Mobil konutlarda iç mekân organizasyonu ve mobil mekânların tarihsel gelişim süreci, [Yükses Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 213942).
Türk Dil Kurumu. (t.y.), E.T. 10.12.2024 Erişim: http://www.tdk.gov.tr/
Thompson, B.Y. (2019). The Digital Nomad Lifestyle: (Remote) Work/Leisure Balance, Privilege, and Constructed Community. Int J Sociol Leis 2, 27–42. https://doi.org/10.1007/s41978-018-00030-y
Yararel, B. (2019). Kullanıcı Perspektifinde Çalışma Mekanlarının Ergonomik Tasarım Kriterleri Bakımından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28(3), 266-276. https://doi.org/10.35379/cusosbil.590993
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yu, M., Lian, J., ve Liang, Z. (2024). Integrated Mechanical and Electronic Design and Comfort Optimization in Smart Furniture. Journal of Computer Technology and Electronic Research, 1(2).
