Educational processes have become more dynamic, interactive, and multidimensional due to the rapid accessibility of information and the integration of innovative approaches offered by technology. The 21st-century educational paradigm has moved beyond traditional teaching methods, leading to the widespread use of digital learning environments, e-learning platforms, and distance education systems. This digital transformation has shifted education from a passive knowledge transfer to a multifaceted structure that enhances critical thinking, problem-solving, creative thinking, and technological literacy. Today's students actively participate in learning processes through unlimited access to online resources, AI-supported learning tools, and multimedia applications, enabling them to personalize their talents and learning experiences.
Integrating digital technologies into educational processes creates sustainable learning opportunities by making learning experiences more flexible and extending education beyond traditional classroom boundaries. For educators, there is a growing need to develop pedagogical approaches aligned with the requirements of the digital age. In this context, teaching methods supported by digital technologies enrich educators' teaching processes while encouraging students to engage more actively in creative activities.
Art education is a critical discipline that contributes to developing artistic perception, critical thinking skills, personal discovery, and self-realization. Art education helps individuals strengthen their thought systems, leading to a deeper understanding of art. Originality is fundamental to this process, allowing individuals to explore their talents. Through art education, individuals structure their artistic skills and perceptual abilities, enabling them to understand and interpret art consciously. Especially in contemporary art education, the possibilities provided by digital technologies are transforming artistic production processes and creating new educational opportunities. Digital tools and applications allow students to diversify their artistic expression while contributing to the democratization and inclusivity of art education. Through digital technologies, art education has become an interactive platform where individuals can express their creativity more effectively and develop critical thinking skills.
Integrating digital technologies into art education transforms educators' pedagogical approaches and allows students to develop their artistic skills more creatively and innovatively. In this regard, developing a comprehensive understanding of digital art requires addressing specific topics underlying this art form. Firstly, it is essential to focus on the technical foundations of digital art and the role of computer technologies in its formation process. The new expressive possibilities of digital technology provide artists with a greater sense of freedom by eliminating physical constraints in the creation process. In this context, the scope of digital arts includes various forms of expression, such as animations, digital photographs, illustrations, and digital music. When evaluated within this framework, the question "What is digital art?" can be answered as a field where digital technology plays a central role in the creative process. Undoubtedly, the most critical elements in digital art are technological tools and computers.
Digital platforms make artistic practices and techniques more accessible and interactive, allowing students to take on more active roles in the creative processes of art. As a result, the digitalization of art education enables students to establish deeper connections with art and artistic expressions, fostering the discovery of their creative potential.
This study is qualitative research aimed at examining the impact of digital technology on artistic expression and contemporary art education. The research analyzes the integration of digital technology into art education and its contributions to artistic creation processes. In this context, the study adopts a qualitative research method and conducts a descriptive analysis of documents available in the literature. This study systematically reviews the relevant literature to understand the role of digital technology in art education and artistic expression, including a detailed analysis of the collected documents.
To achieve the main objectives of the research, printed resources in university libraries, periodicals, and digitally accessible sources were thoroughly examined, and relevant information and documents were collected. The documents in the literature were classified according to themes aligned with the research objectives. In this context, publications corresponding to themes such as art education and contemporary art, digital art, and the integration of digital technology into contemporary art education were grouped. In the second phase, a descriptive analysis of the collected documents was conducted, and the effects of digital technology on artistic expression and contemporary art education were discussed.
The research findings reveal the positive impact of digital technologies on art education, highlighting their potential to enhance student engagement, support the development of artistic skills, and contribute to the democratization of art education. The new opportunities provided by digital technologies expand the scope of art education, offering students significant contributions to exploring art and improving their artistic expression skills. This transformation indicates that digital technologies will play an increasingly important role in the future of art education, paving the way for a more robust integration of educational processes with art.
In conclusion, the effects of digital technology on contemporary art education and artistic expression were comprehensively evaluated. The study discusses the advantages digital technologies offer to art education and the challenges encountered and provides recommendations for potential future developments.
Eğitim sistemlerinin dönüşümünde ve ilerlemesinde merkezi bir rol oynayan teknoloji, sağladığı olanaklarla eğitim ortamlarını zenginleştirerek nitelikli ve etkileşimli bir öğrenme deneyimi sunmaktadır. Özellikle kişisel bilgisayarların eğitim dünyasına dahil edilmesiyle başlayan dijital teknolojilerin entegrasyonu, özgün düşüncenin geliştirilmesi, interaktif öğrenme ortamlarının sağlanması ve çevrim içi eğitim olanaklarının artması gibi birçok avantajı beraberinde getirmiştir. Bu çerçevede, sanat eğitimine yönelik dijital uygulamalar sadece eğitimcilerin değil, aynı zamanda öğrencilerin de sanatsal becerilerini geliştirmelerine olanak tanımaktadır. Dijital teknoloji, sanatsal ifadeyi geliştirip öğrencilerin katılımını artırarak sanat eğitimini daha dinamik hale getirmektedir. Bu düşünsel arka plandan hareketle bu araştırma, dijital ortamda gerçekleştirilen çağdaş sanat eğitim uygulamalarının sunduğu olanakları analiz ederek konuya daha sistematik bir bakış açısı kazandırmayı amaçlamaktadır.
Bu araştırma, dijital teknolojinin sanatsal ifade ve çağdaş sanat eğitimi üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlayan nitel bir araştırmadır. Araştırma, dijital teknolojinin sanat eğitimine entegrasyonunu ve bunun sanatsal üretim süreçlerine katkılarını analiz etmektedir. Bu bağlamda, çalışma nitel araştırma yöntemini benimsemekte ve literatürdeki belgelerin betimsel analizini gerçekleştirmektedir. Araştırma, dijital teknolojinin sanat eğitimindeki ve sanatsal ifade üzerindeki rolünü anlamak için ilgili literatürü sistematik bir şekilde gözden geçirmekte ve toplanan belgelerin detaylı bir analizini sunmaktadır. Araştırmanın temel hedeflerine ulaşmak için ilk aşamada üniversite kütüphanelerindeki basılı kaynaklar, periyodik yayınlar ve dijital olarak erişilebilen kaynaklar titizlikle incelenmiş ve ilgili bilgi ve belgeler toplanmıştır. Literatürdeki belgeler, araştırma hedefleriyle uyumlu temalara göre sınıflandırılmıştır. Bu bağlamda, sanat eğitimi ve çağdaş sanat, dijital sanat ve dijital teknolojinin çağdaş sanat eğitimine entegrasyonu gibi temalara karşılık gelen yayınlar bir araya getirilmiştir. İkinci aşamada, toplanan belgelerin betimsel analizi yapılmış ve dijital teknolojinin sanatsal ifade ve çağdaş sanat eğitimi üzerindeki etkileri tartışılmıştır. Sonuç olarak, dijital teknolojinin çağdaş sanat eğitimi ve sanatsal ifade üzerindeki etkileri kapsamlı bir şekilde değerlendirilmiş ve avantajlar, karşılaşılan zorluklar kapsamlı bir şekilde tartışılmıştır.
Brusilovsky, P. & Millán, E. (2007). User Models For Adaptive Hypermedia And Adaptive Educational Systems. Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-540-72079-9_1
Choi, H. & Piro, J. M. (2009). Expanding arts education in a digital age. Arts Education Policy Review, 110(3), 27-34. https://doi.org/10.3200/AEPR.110.3.27-34
Çıracıoğlu, Y. & Çalımlı, Z. G. (2022). Sanatsal Desen Öğretiminde Dijitalleşme. Akademik Sanat, (16), 66-75. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/2506405
Çuhacı, G. (2007). Dijital Sanatlarda Bedenin Kullanımı. [Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 206851).
Dilek, A. (2022). Eğitsel Yeni Medya Tasarımında Görsel Öge ve İlkeler. Social Sciences Studies Journal 8(105), 4060-4072. http://dx.doi.org/10.29228/sssj.65073
Dwyer, C. A. (1998). Assessment and classroom learning: Theory and practice. Assessment in Education: Principles, policy & practice, 5(1), 131-137. https://doi.org/10.1080/0969595980050109
Erbay, M. (1997). Plastik Sanatlar Eğitimi’nin Gelişimi. Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Fqu, L. H., Milrad, M., & Specht, M. (2015). Seamless learning in the age of mobile connectivity. Springer. 3-40. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-981-287-113-8_1
Grözinger, F., Thein, J., Feldhaar, H., & Rödel, M. O. (2014). Giants, dwarfs and the environment–metamorphic trait plasticity in the common frog. PLoS One, 9(3), 1-11. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0089982
Kalyoncu Fırat, Ö. (2024). Yapay Zekâ ile Üretilen Sanat Eserlerinin Küratörlüğü. Uluslararası İnsan ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 9(3), 191-209. https://doi.org/10.5281/zenodo.13760498
Kaya, Z. & Yılayaz, Ö. (2013). Öğretmen Eğitimine Teknoloji Entegrasyonu Modelleri ve Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(8), 57-83. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/39520
Kırışoğlu Tekin, O. (2009). Sanat Kültür Yaratıcılık, Görsel Sanatlar ve Kültür Eğitimi Öğretimi. Pegem.
Li, J. (2024). Research on the development of digitalization of art education in the era of big data technology. Applied Mathematics and Nonlinear Sciences, 9(1), 1-17. https://doi.org/10.2478/amns.2023.2.00568
Manovich, L. (2002). The language of new media. The MIT Press
Özdemir Baki, G. & Çelik, E. (2021). Ortaokul matematik öğretmenlerinin uzaktan eğitimde matematik öğretim deneyimleri. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(1), 293-320. https://doi.org/10.51460/baebd.858655
Patton, R. M. & Buffington, M. L. (2016). Keeping up with our students: The evolution of technology and standards in art education. Arts Education Policy Review, 117(3), 159–167. http://dx.doi.org/10.1080/10632913.2014.944961
Rodríguez, F. P. (2024). Getting Started: An Introduction to Teaching with Contemporary Art. Art 21. https://art21.org/for-educators/tools-for-teaching/getting-started-an-introduction-to-teaching-with-contemporary-art/contemporary-approaches-to-teaching/
San, İ. (1984). Çağdaş sanat eğitimi. Öğretmen Dünyası Dergisi, 49(11).
Sarı, H. (2020). Evde kal döneminde uzaktan eğitim: Ölçme ve değerlendirmeyi neden karantinaya almamalıyız?. Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 3(1), 121-128. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1181932
Seferoğlu, S. S., Doğan, D. & Duman, D. (2011). Toplumsal Buradalık Algısı ve Çevrimiçi Ortamlarda Bu Algının Arttırılması, Türkiye’de e-öğrenme: Gelişmeler ve uygulamalar II, 37-60, Anadolu Üniversitesi.
Taş, M. (2017). Tarih Öğretmenlerinin Eğitimde Teknoloji Entegrasyonuna İlişkin Algı Ve Görüşlerinin İncelenmesi [Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 481752).
Thomson-Jones, K. & Moser, S. (2023). The Philosophy of Digital Art. Stanford Encyclopedia of Philosophy, https://plato.stanford.edu/entries/digital-art/
Tusiime, W. E., Johannesen, M. & Gudmundsdottir, G. B. (2022). Teaching art and design in a digital age: challenges facing Ugandan teacher educators. Journal of Vocational Education & Training, 74(4), 554-574. https://doi.org/10.1080/13636820.2020.1786439
Ünal, E. (2013). Öğretmen Adaylarının Teknoloji Entegrasyonu Öz-Yeterlik Algıları ve Teknolojik Pedagojik İçerik Bilgisi Yeterlikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi [Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 342457).
Ünver, E. (2016). Neden ve Nasıl Sanat Eğitimi. İdil, 5, (23), 865-878. https://www.idildergisi.com/makale/pdf/1464607593.pdf
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yixuan, F., Yunwen, W. & Chao, C. (2023). Digital Arts in Education: Significance, Efficacy and Impact. Frontiers in Art Research, 5(17), 7-15. https://doi.org/10.25236/FAR.2023.051702
